برای اینکه طراحی اتاقک کابین آسانسور به بهترین صورت انجام شود باید در هنگام تعیین ظرفیت کابین نکات و استانداردهای مهمی مدنظر قرار گیرد. اگر ابعاد اتاقک کابین آسانسور به درستی مشخص شود می توان تعداد مسافران قابل حمل، سرعت و قدرت آسانسور را تخمین زد. اهمیت این موضوع در مکان هایی که استفاده از آسانسور بسیار زیاد است مانند مراکز تجاری و درمانی و ساختمان های بزرگ از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله از سایت ست لیفت نکات و مطالب مفیدی را در مورد استانداردها و ابعاد کابین آسانسور بیان می کنیم.
ساخت کابین آسانسور
کابین و اتاقک آسانسور از جمله قطعات مهم در آسانسور هستند که ساخت و طراحی آن ها باید به صورت استاندارد و دقیق صورت گیرد. به عنوان مثال برای ساخت استاندارد کف و سقف کابین باید از ورق فولادی ۲ میلی متر استفاده کرد، ورق ۱٫۲۵ برای دیواره ها به کار می رود، برای کابین آسانسور ارتفاع استاندارد، ۲ متر و عرض لته های کابین ۳۰ تا۴۰ سانتی متر لحاظ می شود.
برای اینکه نصب درب کابین و نیز پیچ و مهره کردن تمام قطعات امکان پذیر باشد لبه لته درب به مقدار ۳٫۵ تا ۴ سانتی متر خمیده می شود. به منظور افزایش طول عمر مفید کابین آسانسور باید اتصالات کابین آسانسور پیچ و مهره گردند. نکته مهم در تعیین ابعاد کابین و استاندارد ساخت این است که باید سقف کابین توان تحمل به اندازه دو نفر را داشته باشد و در مسیر حرکت منحرف نشود.
با توجه به ابعاد چاهک آسانسور می توان کابین آسانسور را در ابعاد و ظرفیت های مختلف طراحی کرد. در طراحی ابعاد اتاقک کابین آسانسور در کنار تامین ایمنی آسانسور باید به جنبه تزئینی آن نیز توجه کرد.
استاندارد ابعاد کابین آسانسور
به دلیل اینکه تعیین ابعاد کابین آسانسور اهمیت زیادی دارد باید این کار توسط طراحان با تجربه شرکت سازنده کابین انجام شود که نکات مهم و استانداردها در تعیین ابعاد اتاقک آسانسور رعایت گردد.
- تعیین ابعاد کابین آسانسور باید براساس ظرفیت آن و متناسب با طراحی چاه آسانسور باشد.
- این ابعاد طبق مقررات استاندارد کابین آسانسور مانند استاندارد ملی ایران یا استاندارد اروپایی EN81 توسط شرکت های تولید کننده آسانسور تعیین می شود.
- طبق استاندارد ساخت آسانسور، برای آسانسور ۵ نفره حداکثر مساحت مجاز ۱٫۱۰ متر مربع با ابعاد کابین ۱۰۰×۱۱۰ است و در آسانسور ۸ نفره مساحت مجاز ۱٫۶ متر مربع با ابعاد کابین ۱۴۰×۱۱۰ لحاظ می شود.
- حداکثر فاصله بین دیوار کابین و دیوار آسانسور ۵ سانتی متر است.
- برای جلوگیری از ایجاد تکان ها در حین حرکت آسانسور باید فنر یا لاستیک در فاصله بین کابین و یوک آن قرار داده شود.
- طراحی کابین آسانسور باید به گونه ای باشد که بتواند وزن های بیش از بار اسمی خود را تحمل کند.
انواع کابین در آسانسور
با توجه به سلیقه مشتریان می توان آسانسورها را بر اساس فاکتورهایی مثل نوع کاربری و شرایط آب و هوایی طراحی کرد از این رو انواع مختلفی کابین از جمله کابین آسانسور فرمیکا، تمام استیل، پاناروما، نیمه استیل و ام دی اف وجود دارد. به عنوان مثال برای مناطق شمالی کشور که میزان رطوبت بالا است آسانسورهایی با کابین استیل مناسب تر از کابین های ام دی اف هستند.
عوامل موثر در ظرفیت کابین آسانسور
طراحان آسانسور باید بر اساس محاسبات آنالیز ترافیک آسانسور برای طراحی بزرگترین کابین از حداکثر فضای چاه آسانسور استفاده کنند. ظرفیت آسانسور نقش مهمی در انتخاب و نصب تمامی لوازم و قطعات آسانسور داشته باشد. به عنوان مثال اگر مساحت و ابعاد کابین بزرگتر از حالت استاندارد باشد باید موتور آسانسور متناسب با ظرفیت اتاقک کابین آسانسور انتخاب و نصب شود.
ابعاد کابین آسانسور، ظرفیت و کاربری آن
از نکات مهم در طراحی آسانسور این است که چگونه می توان با توجه به ابعاد کابین آسانسور، ظرفیت کابین را تعیین کرد؟. اداره کل استاندارد ایران توسط جدولی ظرفیت آسانسورهای مختلف را تعیین نموده است. از نگاه اداره استاندارد آنچه اهمیت دارد این است که اگر آسانسوری به سختی ظرفیت ۶ نفر را دارد باید تمام تجهیزات و قطعات آن شامل سیستم ایمنی، موتور، گیربکس و … عملکرد خوب و درستی داشته باشند. بنابراین ظرفیت تعیین شده برای آسانسور همیشه بیشتر از مقدار ظرفیت واقعی آن اعلام می شود تا تمام قطعات آن با قدرت بالاتری آماده و نصب شوند. در ادامه جدولی حاوی ابعاد کابین آسانسور و ظرفیت های آن آورده شده است:
استاندارد ابعاد اتاقک کابین آسانسورهای تخت بر و برانکارد
طبق مبحث پانزدهم مقررات ملی ساختمان برای آسانسورهای برانکارد و تخت بر با موقعیت های کاربری مختلف استانداردهایی لحاظ شده است که در ادامه به آن ها می پردازیم.
الزامات آسانسورهای با قابلیت حمل صندلی چرخدار(ویلچر)
۱.حداقل ابعاد استاندارد برای کابین آسانسورهای ویلچر ۱۴۰۰ در ۱۱۰۰ میلی متر است.
۲.حداقل عرض بازشو استاندارد درب کابین این آسانسورها ۸۰۰ میلی متر لحاظ می شود.
۳.مجهز بودن به سیستم تراز مجدد از ضروریات آسانسور ویلچر است.
۴.تجهیز این آسانسورها به دکمه باز ماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب از اهمیت بالایی برخوردار است.
استانداردهای آسانسورهای با قابلیت حمل بیمار(برانکاردبر)
۱.حداقل ابعاد کابین در آسانسورهای برانکارد باید ۲۱۰۰ در ۱۱۰۰ میلی متر باشد.
۲.در آسانسور حمل بیمار باید حداقل عرض بازشو درب کابین ، ۹۰۰ میلی متر لحاظ شود.
۳.مجهز بودهن به سیستم تراز مجدد از الزامات این آسانسورها است.
۴. طراحی دکمه باز ماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب از استانداردهای مهم این آسانسورها هستند.
الزامات آسانسور های با قابلیت حمل تخت بیمار(تخت بر)
- در آسانسورهای تخت بر باید حداقل ابعاد کابین ۲۴۰۰ در ۱۴۰۰ میلی متر باشد.
- حداقل عرض بازشو درب کابین باید ۹۰۰ میلی متر لحاظ شود.
- حداقل ارتفاع درب کابین در آسانسور تخت بیمار بایستی ۲۱۰۰ میلی متر باشد.
- وجود سیستم تراز مجدد در این نوع آسانسورها الزامی است.
- دکمه باز ماندن درب کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن درب باید در این آسانسورها تعبیه شده باشد.
- دارای سیستم کنترل سرعت ولتاژ و فرکانس متغیر (vvvf) باشد.
- مجهز به سیستم برق اضطراری باشد تا بتواند هنگام قطع برق، آسانسور را به نزدیکترین طبقه برساند.
نکته مهم: در آسانسورهای تخت بر و برانکارد بر امکان طراحی عرض و عمق کابین و ابعاد بازشو درب کابین به صورتی وجود دارد که با کاهش عمق آسانسور بتوان برانکارد و یا تخت را به شکل مورب داخل کابین نمود.
جمع بندی
اتاقک کابین آسانسور از جنس های مختلفی ساخته می شود که با توجه با نوع آب وهوا و شرایط کاربرد آن باید جنس مناسبی انتخاب شود. معمولا در ساخت کابین آسانسور از جنس فرمیکا، تمام استیل، پاناروما، نیمه استیل و ام دی اف استفاده می شود. کابین آسانسور بر اساس نوع کاربرد در ابعاد و ظرفیت های مختلف طراحی می شود و باید در هنگام ساخت آن استانداردهای مهمی رعایت شود تا ابعاد با ظرفیت متناسب باشد. برای خرید کابین آسانسور در ابعاد دلخواه می توانید با شرکت ست لیفت تماس بگیرید.