با مدرنیته شدن جوامع و افزایش جمعیت، زندگی آپارتمان نشینی بیشتر رواج یافته است. همین موضوع موجب شده است تا در گوشه و کنار شهر، شاهد ساخته شدن آپارتمان های کوتاه و بلندی باشیم که ساکنین زیادی را برای زندگی دور هم جمع کرده است تا زندگی روزمره خود را سپری کنند.
اما مشکلاتی که از رواج آپارتمان نشینی به گوش می خورد به مدیریت عادلانه این مجتمع های مسکونی بازمی گردد. به طور مثال این که چگونه هزینه های ساختمان مانند نظافت، نصب و نگهداری از آسانسور و غیره محاسبه شده و سهم هر واحد و هر طبقه مشخص شود، خود چالش بزرگی به شمار می رود.
از جایی که طبق بخشنامه ای که به تصویب سازمان مسکن و شهرسازی رسیده است، نصب آسانسور در آپارتمان های بالای ۴ طبقه لازم و ضروری می باشد، از این رو اطلاع از قانون تقسیم هزینه نصب آسانسور برای هر طبقه از آپارتمان می تواند بسیاری از مشکلات را پیشاپیش حل کند. با ما در ادامه همراه باشید تا بیشتر به این موضوع بپردازیم.
مراحل قانونی نصب آسانسور در آپارتمان ها
مهم ترین موضوعی که در این میان اهمیت دارد، رضایت تمامی ساکنین از نصب آسانسور در آپارتمان می باشد. چرا که ساکنین طبقات همکف و یا اول به دلیل این که استفاده چندانی از آسانسور نمی کنند تمایلی به سهیم شدن در هزینه نصب آسانسور در آپارتمان ندارند، اما ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان ها می گوید که تمامی ساکنین یک ساختمان یا آپارتمان باید هزینه نصب آسانسور برای هر طبقه را بپردازند، فرقی هم ندارد که ساکن طبقه همکف و اول باشند یا طبقات بالاتر.
محاسبه هزینه نصب آسانسور در آپارتمان
در نحوه محاسبه هزینه نصب آسانسور در آپارتمان، باید به عوامل بسیاری دقت کرد که در این زمینه نقش بسزایی دارند، از جمله تعداد طبقات، نوع آسانسور، هزینه ای که شرکت نصب کننده آسانسور دریافت می کند، هزینه های مربوط به تخریب ساختمان و ایجاد فضا مناسب برای نصب آسانسور، هزینه کارشناسی، هزینه مجوزها، مشخصات و تاسیسات ساختمان و غیره.
طبق قانون تمام این هزینه ها باید بین ساکنین آپارتمان تقسیم شود. در واقع هزینه نصب آسانسور در آپارتمان ۴ طبقه به این ترتیب بین ساکنین تقسیم می گردد:
- ساکنین طبقه دوم باید دو برابر ساکنین طبقه اول پرداخت کنند.
- ساکنین طبقه سوم باید دو برابر ساکنین طبقه دوم پرداخت کنند.
- ساکنین طبقه چهارم باید دو برابر ساکنین طبقه سوم پرداخت کنند.
هزینه نصب آسانسور برای ۵ طبقه نیز به همین ترتیب است، یعنی ساکنین طبقه پنجم باید دو برابر ساکنین طبقه چهارم پرداخت نمایند. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که اگر ساختمان پارکینگ نداشته باشد، در بیشتر مواقع طبقه همکف از پرداخت هزینه نصب آسانسور برای هر طبقه معاف می باشد.
مثالی برای تقسیم هزینه نصب آسانسور
تصور کنید که یک ساختمان یا آپارتمان ۴ طبقه دارد. بر اساس قوانینی که در بالا گفته شد، ساکنین طبقه اول یک سهم، طبقه دوم دو سهم، طبقه سوم چهار سهم و طبقه چهارم هشت سهم را باید پرداخت نمایند. یعنی به طور کلی هزینه نهایی بر ۱۵ تقسیم می شود.
آیا همه طبقات یک آپارتمان ملزم به پرداخت هزینه نصب آسانسور می باشند؟
در تقسیم هزینه نصب آسانسور، طبقات بالایی باید هزینه بیشتری پرداخت کنند (همان طور که در بالا به آن اشاره کردیم) چرا که هم در رفت و آمد به طبقه خود نیاز بیشتری به آسانسور دارند و هم چنین به این ترتیب ارزش ملک خود را بالا می برند.
البته اشاره به این نکته الزامی است که ساکنین طبقه همکف و اول نمی توانند از هزینه هر چقدر کمتر خود سرباز بزنند. در واقع امتناع از پرداخت این هزینه از نظر قانونی به هیچ وجه مورد قبول نیست. از این رو اگر آپارتمان بیش از ۴ طبقه باشد، همه ساکنین به سهم خود ملزم به پرداخت هزینه نصب آسانسور می باشند.
آیا میزان استفاده از آسانسور روی سهم پرداخت ساکنین آپارتمان تاثیر دارد؟
خیر. ساکنینی که ادعا می کنند مدت زمان زیادی در ساختمان حضور نداشته اند و استفاده از آن ها از آسانسور به اندازه سایر ساکنین نبوده است و به این ترتیب نیازی نیست در هزینه های نصب و تعمیر و سرویس اشتراک بیابند، باید بگوییم که سخت در اشتباه هستند. تمامی ساکنین طبقات یک ساختمان بیش از ۴ طبقه، باید در این هزینه ها سهم داشته باشند و به هیچ دلیل و بهانه ای نمی توانند از آن سرباز بزنند.