قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی + مراحل قانونی

نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی باعث رفاه حال ساکنان این ساختمان ها خواهد شد. وجود آسانسور برای تمام ساختمان های بیشتر از ۳ طبقه لازم بوده و سازمان مسکن و شهرسازی هم این موضوع را طی یک بخش نامه تصویب کرده است. اما متاسفانه در ساختمان های قدیمی بیشتر از ۳ طبقه به نصب اسانسور توجهی نشده و حتی فضایی برای اینکار در اینگونه ساختمان ها وجود ندارد.

بدیهی است که نصب آسانسور در چنین ساختمان هایی با چالش هایی همراه است و قوانین خاص خود را دارد. در این مطلب تصمیم داریم قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی را بررسی کنیم. همراه ما باشید.

مراحل قانونی نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی

پیش از اینکه قوانین نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی را بررسی کنیم، باید بدانید که لازمه نصب اسانسور، رضایت تمام ساکنین می باشد.

در برخی موارد ممکن است ساکنین طبقات همکف و اول به دلیل استفاده نکردن از اسانسور، از پرداخت هزینه های مربوط به نصب ان شانه خالی کنند. اما با توجه به ماده ۲۳ قانون تملک آپارتمان ها، تمام ساکنین یک ساختمان حتی ساکنین طبقات همکف و اول باید هزینه های مربوط به نصب اسانسور را پرداخت نمایند.

بعد از اینکه ساکنین اپارتمان در خصوص نصب اسانسور به توافق رسیدند، باید برای گرفتن مجوزهای لازم اقدام نمایند. برای اینکار باید یک کارشناس فنی از آپارتمان دیدن کرده و آن را بررسی کند.

سپس باید بر اساس نظر کارشناس فنی بهترین محل برای نصب اسانسور مشخص شود. این نقشه باید توسط سازمان نظام مهندسی تایید شده و مجوز لازم برای اجرا از سوی این سازمان صادر شود.

اگر اسانسور در همان محیط داخلی اپارتمان نصب شود به مجوز شهرداری نیازی نیست. اما در صورتی که قرار باشد اسانسور در خارج از اپارتمان نصب شود و یا وارد حریم خیابان شده باشد، به مجوز شهرداری هم نیاز خواهد بود.

در غیر اینصورت امکان توقف عملیات نصب و یا حتی تخریب اسانسور وجود خواهد داشت. بعد از مراجعه به شهرداری بر اساس استانداردهای لازم به ساکنین مجوز داده خواهد شد و اگر اسانسور در حریم ساختمان نصب شده باشد به سند ساختمان اضافه می شود.

در نهایت و بعد از طی کردن مراحل قانونی می توان نصب اسانسور را با هزینه ساکنین به یک شرکت معتبر سپرد.  اگر به قوانین نصب اسانسور در اپارتمان های قدیمی توجه نشده و اسانسور بدون دریافت این مجوزها نصب شود، در زمان فروش اپارتمان به مشکل بر می خورند.

همچنین چنین ساختمانی که از استانداردهای مربوطه برخوردار نیست تحت بیمه های حوادث قرار نخواهد گرفت.

توجه داشته باشید که بعد از نصب اسانسور هم هرسال باید یک شرکت معتبر که از سوی سازمان ملی استاندارد صلاحیت دارد این اسانسور را مورد بررسی قرار دهد.

مراحل نصب آسانسور در آپارتمان قدیمی

اولین مرحله برای نصب اسانسور این است که یک محل مناسب برای نصب آن انتخاب شود. متاسفانه در اکثر ساختمان های قدیمی هیچ مکانی به نصب اسانسور اختصاص داده نشده است. به همین دلیل پیدا کردن فضای مورد نیاز برای نصب اسانسور در این ساختمان ها قدری مشکل است.

حداقل فضای مورد نیاز برای نصب یک اسانسور ۳ نفره ۰.۶ متر مربع، ۴ نفره ۰.۸ متر مربع و ۵ نفره ۱ متر است. شما می توانید چنین فضایی را با تخریب بخشی از ساختمان فراهم کرده و یا اسانسور را در فضای نورگیر یا داخل حیاط نصب کنید.

بهتر است به یک شرکت نصب اسانسور مراجعه کرده و از آن ها بخواهید کارشناس خود را برای بررسی ساختمان شما بفرستند. در این صورت مشخص می شود که امکان نصب اسانسور برای ساختمان شما وجود دارد یا خیر. همچنین شرکت های اسانسور به دلیل تجربه ای که در این زمینه دارند، می توانند بهترین مکان برای نصب اسانسور در اپارتمان قدیمی را انتخاب نمایند.

فراموش نکنید که قبل از نصب آسانسور حتما باید مقاومت ساختمان توسط کارشناس فنی بررسی شود. چرا که برخی از اپارتمان های قدیمی از بافت فرسوده ای برخوردارند و امکان دارد تحمل و ظرفیت نصب اسانسور را نداشته باشند.

بعد از اینکه فضای مناسب برای نصب اسانسور مشخص شد، امکان دارد نیاز باشد برخی از لوله ها، کنتورها و اتصالات جابجا شوند. هزینه این جابجایی با ساکنین است و حتما باید انجام آن را به کارشناسان مربوطه بسپارید.

هزینه نصب آسانسور در آپارتمان های قدیمی

موارد زیادی برای تعیین هزینه های مربوط به نصب اسانسور وجود دارد. برای مثال تعداد طبقات، نوع اسانسور، دستمزد شرکت نصب کننده اسانسور، هزینه های مربوط به تخریب ساختمان و فراهم کردن فضا، هزینه کارشناس، هزینه مجوز ها و… از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر هزینه نصب اسانسور می باشند. این هزینه ها به صورت منصفانه و با رعایت قانون خاص بین ساکنین تقسیم خواهد شد.

همانطور که در بخش های قبلی هم اشاره کردیم نصب اسانسور باید با رضایت تمام ساکنین انجام شده و هزینه آن هم بین تمام ساکنین تقسیم می شود. اما نحوه تقسیم هزینه ها بین تمام ساکنین یکسان نیست.

به طور کلی، هزینه نصب اسانسور در یک اپارتمان قدیمی بر اساس قانون زیر بین ساکنین تقسیم می شود:

ساکنین طبقه دوم باید دو برابر ساکنین طبقه اول پرداخت کنند.

ساکنین طبقه سوم باید دو برابر ساکنین طبقه اول پرداخت کنند.

و الی اخر…

برای مثال اگر قرار باشد برای یک ساختمان سه طبقه اسانسور نصب شود، باید تمام هزینه ها تقسیم بر ۷ شود. یک قسمت از این هفت قسمت توسط ساکنین طبقه اول، دو قسمت توسط ساکنین طبقه دوم و چهار قسمت توسط ساکنین طبقه سوم پرداخت خواهد شد.